Η Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος και Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων ΕβραίωνΗ Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος και Ημέρα Μνήμης των Ελλήνων ΕβραίωνΜαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος μάς θυμίζουν την πιο σκοτεινή σελίδα της ανθρώπινηςιστορίας. Η «τελική λύση» οδήγησε σε φριχτό θάνατο περισσότερους από έξι εκατομμύρια Εβραίους,αποδεικνύοντας σε πόσο αποτρόπαιες πράξεις μπορούν να οδηγήσουν τον άνθρωπο ο αντισημιτισμός,ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία και ο τυφλός φανατισμός.Η Ελλάδα πλήρωσε τον δικό της «φόρο αίματος» στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Περίπου 60.000Έλληνες Εβραίοι, δηλαδή σχεδόν το 86% του πληθυσμού της αρχαιότερης εβραϊκής κοινότητας τηςΕυρώπης, εξοντώθηκαν από τους Ναζί. Αποτελεί εθνικό και ηθικό μας χρέος να συνεχίσουμε νατιμούμε τη μνήμη τους και να θωρακίζουμε τους συμπολίτες μας απέναντι στον αντισημιτισμό και τονρατσισμό που απειλούν τη δημοκρατία. Σε αυτή την ανάγκη θα απαντά και το Εθνικό Σχέδιο για τηνκαταπολέμηση του αντισημιτισμού, το οποίο συντάσσει το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων καιΑθλητισμού.Μέσα σε αυτή τη μαύρη επέτειο, ξεχωριστή αναφορά αξίζουν οι «Δίκαιοι των Εθνών», όσοι, δηλαδή συνέδραμαν τους Εβραίους συμπολίτες τους, σώζοντάς τους από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι πάνω από 350 Έλληνες «Δίκαιοι των Εθνών» λαμπρύνουν την ιστορία της πατρίδας μας και αποτελούνπαράδειγμα προς μίμηση για κάθε μία και καθέναν από εμάς.Το μήνυμα της σημερινής Ημέρας Μνήμης συνοψίζεται σε δύο μόνο λέξεις: «ποτέ ξανά». Και είναι έναμήνυμα που ακόμα και σήμερα, σχεδόν οκτώ δεκαετίες μετά τη φρίκη του Ολοκαυτώματος,εξακολουθεί να αφορά στο «εδώ» και στο «τώρα». Αφορά σε κάθε απροκάλυπτη απόπειρααμφισβήτησης του Ολοκαυτώματος, αλλά, κυρίως, σε κάθε συγκαλυμμένη προσπάθειασχετικοποίησης και υποτίμησής του. Και είμαστε εμείς – όλοι μαζί μα και ο καθένας ξεχωριστά – πουοφείλουμε να εντοπίζουμε και να στεκόμαστε ανάχωμα σε κάθε «αυγό του φιδιού».
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΙΕΡΡΑΚΑΚΗΣ

Το σχολείο μας για αυτή την ημέρα αποφάσισε να ευαισθητοποιήσει όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας προβάλλοντας την ταινία "Φιλιά εις τα παιδιά"  του σκηνοθέτη Βασίλη Λουλέ. Του απευθύνουμε θερμές ευχαριστίες όχι μόνο για την εξαιρετική του δουλειά, αλλά και γιατί με αμέριστη προθυμία συνεργάστηκε μαζί μας, μας έστειλε χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση την ταινία του που προβάλλλεται για τα σχολεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και, λόγω δυσκολιών, παρότι δεν κατάφερε να παραστεί  στην προβολή, έστειλε το μήνυμά του στα παιδιά και καθοδήγησε την συζήτηση μαζί τους. Καταφέραμε να ανοίξουμε ένα πολύ δημιουργικό δρόμο αυτόν του σινεμά ως πολύ σημαντικού εργαλείου στην εκπαίδευση και με χαρά θα συνεργαστούμε και πάλι στο μέλλον. Ακολούθησε σε μεταγενέστερο χρόνο η παρέμβαση-συζήτηση με τα παιδιά της ψυχολόγου του σχολείου κυρίας Λουπεϊδου Σοφίας γύρω από θέματα που ανέκυψαν μέσα από την ταινία με στόχο την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης.

Το μήνυμα του σκηνοθέτη προς τους μαθητές μας:

Ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός γράφει για το ντοκιμαντέρ του Βασίλη Λουλέ:

" Ο Ίνο και εγώ"

Στη Θεσσαλονίκη πέρασα την παιδική μου ηλικία στα χρόνια του ολέμου, παίζοντας με τους συνομηλίκους στην αυλή της Αγίας Θεοδώρας μπίνγκο, Αγιούτο, χαρτόνια ή κολλώντας τα αυτιά μας στα τηλεγραφόξυλα για να συλλάβουμε την βουή του άπειρου κόσμου. Κάποια μέρα ένας από τους φίλους, ο Ίνο, έφυγε με το καραβάνι των Εβραίων από την Εγνατία Οδό, πάνω σε κάρο με το τεράστιο κίτρινο αστέρι στο μανίκι. Και δεν ξαναγύρισε.

Οι μνήμες αυτές ξύπνησαν όταν είδα το ντοκιμαντέρ του Βασίλη Λουλέ "Φιλιά εις τα παιδιά". Οι ιστορίες της Ροζίνας, του Σήφη, της Ευτυχίας, της Σέλλυ και του Μάριου που σώθηκαν από το Ολοκαύτωμα, χάρη στην προστασία από χριστιανικές οικογένειες, ζωντανεύουν στη μνήμη χιλιάδων Εβραιόπουλων: εκείνων που δεν πρόλαβαν ποτέ να μεγαλώσουν.

Το ντοκιμαντέρ του Λουλέ μέσα από τις συγκινητικές ιστορίες των πέντε διασωθέντων παιδιών επαναφέρει και κάποιες αξίες που πρέπει να ξαναβρούμε, όπως αυτές της κατανόησης, της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας.

Ο Βασίλης Λουλές προς τους μαθητές μας:

Θα μπορούσε, πολύ εύκολα, να ήμουν και εγώ στη θέση του Ίνο. Θα μπορούσε να ήσουν και εσύ....Πόσο εύκολα όμως θα μπορούσαμε, εγώ και εσείς, να ήμασταν στη θέση των γενναίων που, με κίνδυνο της ζωής τους έσωσαν κάποια άλλα παιδιά;

Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη

Βιογραφικό σημείωμα σκηνοθέτη
Ο Βασίλης Λουλές είναι σκηνοθέτης ταινιών μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα. Σπούδασε Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και Κινηματογράφο στη Σχολή Χατζίκου.

Συνεργάστηκε για χρόνια με την ΕΡΤ ως Συντονιστής στο πρόγραμμα ταινιών μικρού μήκους μικροφίλμ και με το Κινηματογραφικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών στην ταξινόμηση παλαιών κινηματογραφικών επικαίρων.

Οι ταινίες του τιμήθηκαν με βραβεία, έλαβαν μέρος σε πολλά φεστιβάλ του εξωτερικού, μεταδόθηκαν από ξένα και ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια, συμπεριλήφθηκαν σε ελληνικά και διεθνή αφιερώματα και χρησιμοποιούνται ως εκπαιδευτικό υλικό σε σχολές και Πανεπιστήμια. Τα έργα του πραγματεύονται μικρές, προσωπικές ιστορίες που σκιαγραφούνται μέσα στη δίνη της Ιστορίας ή στον απόηχό της.

Φιλμογραφία (επιλογή)

2013  Θηλειά / Ντοκιμαντέρ 12′
2013  Πέρασα κι εγώ από κει κι είχα παπούτσια από χαρτί/Ντοκ. 115′
2012  Φιλιά εις τα παιδιά / Ντοκιμαντέρ 115′
2012  Στα ορεινά βοσκοτόπια / Ντοκιμαντέρ 60′
2005  Συναντήσεις με τη μητέρα μου Λέλα Καραγιάννη /Ντοκ. 29′
2000  Ένας λαμπερός ήλιος / Μυθοπλασία 36′
1999  Ελευσίνα, ιστορίες στον απόηχο των μηχανών /Ντοκ. 30′
1996  Μετέωρα-Πίνδος Οδοιπορικό / Ντοκιμαντέρ 93′
1993  Ο Αμερικάνος  / Μυθοπλασία 39′
1990  Απών / Mυθοπλασία 15′